Respecteer de sinaasappels!

Nee rustig maar...... we hebben niet onder een brug geslapen in Renmark! ;-)

Wel hebben we in een motel geslapen. We hebben deze keer 2 aaneengesloten kamers. Maar omdat we meer zin hadden in een slaapfeestje met zijn vieren hebben we wat bedden versleept. Dit heeft het resultaat dat we met zijn vieren (Thijs en Linde zijn nog steeds bij ons) in een kingsize bed liggen omdat er maar net 4 bedden in deze kamer passen :-) De volgende ochtend (21 november) nemen we de bus naar Waikerie.
Hier in de outback kennen ze geen bushalte paaltjes en deze keer worden we gedropt bij een tuincentrum. We bellen naar het hostel en worden al snel door Sem opgehaald. Hij vertelt ons onderweg waar de supermarkt, de waserette en de bibliotheek zijn. Nu denken jullie vast wat moeten ze bij de bibliotheek nou dat zullen we jullie vertellen bij de bieb heb je gratis wifi en dat is voor arme backpackers zoals ons mooi meegenomen. Dus vandaar de bibliotheek ;-) Dan komen we bij een boot aan wat ons hostel is. Zo vanaf de weg ziet het er best redelijk goed uit! We gaan naar boven en vullen wat papieren in en dan gaan we op naar onze kamer. Er staan 2 stapelbedden, we hebben een eigen douche, eigen toilet (waarvan we meteen afspreken geen gebruik te maken ivm geuroverlast), we hebben geen licht in de badkamer, geen slot op de badkamerdeur en we missen een ventilatie raampje met als gevolg dat we nu een gat van 20 bij 30 centimeter in de muur hebben waardoor we zo bij de buren in de kamer kunnen kijken. (Helaas zijn dit niet de leukste/knapste jongens van de boot :-( ) maar verder is het wel te doen! Als ons gevraagd wordt of we meteen deze middag willen werken roepen we alle 4 in koor zonder na te denken: " Ja" we hebben nog even tijd om onze spullen klaar te zetten en worden dan boven verwacht voor de uitleg over hoe pick je oranges, hoe gebruik je je pickingbag en hoe ga je om met de locals die ook in de gaarden werken. Dan staat het busje klaar en vol goede moed en al lachend vetrekken we richting de bomen. Het lachen vergaat ons al snel als we aankomen. De bomen zijn namelijk niet 2 meter hoog maar vaak wel 4 meter, de ladders zijn geen lichtgewicht houten keukentrappetjes maar ijzeren zware ladders van 3 meter hoog, het lachen vergaat ons al helemaal als we de bins zien, dit zijn namelijk niet de leuke sinaasappelkistjes die we in Nederland kennen maar deze bins zijn maar liefst 1 bij 1 meter en dan ook nog eens 1 meter diep..... als je sinaasappels van gemiddelde grootte hebt gaan er ongeveer 3500 in 1 bin, vaak treffen wij de bomen met kleine sinaasappels en duurt het nog langer om een bin te vullen. Jullie vinden het nu vast een erg negatief verhaal worden maar jullie willen veel weten over onze reis en daar hoort dit ook bij.... het wordt straks wel weer wat positiever geloof ons maar!! Maar goed soms heb je dus bomen met kleine sinaasappels en soms heb je bomen waar alleen nog in de toppen sinaasappels hangen omdat je voorgangers het vertikken om met hun luie kont op de ladder klimmen en de toppen ook mee te plukken. Het positieve aan dit werk is dan wel weer dat je niet naar de sportschool hoeft omdat je, je buik-, bil-, arm-, been- en lachspieren traint en ook een zonnebank is overbodig omdat je de hele dag in de zon staat te werken (meestal tussen de 30 en 35 graden) dus worden we zo sneller bruin :-) Ook de locals vallen best mee. Volgens de mensen van het hostel kunnen we beter bij ze uit de buurt blijven en negeren maar wij komen er al snel achter dat als je vriendelijk lacht en een gezellig praatje maakt het erg gezellige mensen zijn die je met alles wel willen helpen en soms een volle pickingbag komen brengen ;-)
Als we 2 bins gevuld hebben (in 6 uur met zijn tweeën :-s ) bellen we het hostel en komt Sem ons ophalen. Hij vertelt ons dat iedereen op de boot al dronken is (het is pas 19.00 :-O ) wat vrij normaal is op animal friday. Wij gaan naar de winkel en halen vlees voor op de bbq. Er zijn hier namelijk naast de boot 5 openbare bbqs :-) Als we na het eten in bed liggen is het lastig om in slaap te vallen omdat onze mede boot bewoners tot 1u in de nacht animal friday willen vieren. (Animal friday is volgens ons niet meer dan een vrije vrijdag waarop je te veel alcohol drinkt en waarop je nog meer lawaai maakt) De andere dagen zien er voor ons hetzelfde uit tot en met maandag (maar daarover later meer) opstaan (de wekker gaat tussen 5 en 6u), in het busje ( tussen 5.30 en 6.30, soms zitten we met 17 personen in het busje waar maar 11 zitplaatsen in zijn! We weten nu dan ook hoe de Polen zich in Nederland voelen) werken (vrijdag 2 bins, zaterdag 3 bins, zondag 5 bins, maandag 3 bins), douchen (fijn joh douchen als je zo vies bent en stinkt zoals wij doen na en dagje werken), boodschappen doen, bbqen ( Jha we bbqen elke avond dit omdat de keuken van het hostel zo enorm vies is dat je er ziektes in op loopt! De openbare bbqs zijn daarentegen een stuk schoner! We eten heus wel gevarieerd hoor! Zo eten we kip met aardappelen en groente, wraps met kip, vleesspiesjes, worsten, slalade, tosti's en ook perst Thijs elke avond de sinaasappels uit die we stiekem meenemen) en dan gaan we weer slapen!
Maandag gaat het net even wat anders dan de voorgaande dagen...... Cath en ik hebben al 2,5 bins vol als Linde een muziekje opzet van One Direction (Linde is nog maar 18, dit is echter alleen aan haar muzieksmaak te merken, zo zingt ze of nummers van One Direction of het lied Daar moet een piemel in :-) ) Maar goed na een half nummer van One Direction hoort Kim een gil en ziet nog net de benen van Cath over de ladder gaan.....Ze hebben hier geen super Grover maar super Cath. Cath hangt met haar voeten 20 cm van de grond, haar tas met sinaasappels hangt aan de andere kant van de tak en zorgt ervoor dat Cath niet op de grond is gevallen. Ze zit onder de blauweplekken en heeft veel hoofdpijn, ze gaat even liggen en Kim plukt de bin vol. We denken dat Cath een hersenschudding heeft en we besluiten daarom de wekker voor aankomende nacht om het uur te zetten! De volgende dag nemen we vrij en gaan we naar de dokter. Als we de wachtkamer inkomen zien we een reusachtige stoel staan met daarop een bordje: only people with obesitas. (Nee hier zijn we niet op gaan zitten!) We hebben om 10u een afspraak en er komt al snel iemand vertellen dat de dokter een spoedgeval in het ziekenhuis heeft. Om 12u zijn we dan eindelijk aan de beurt. De dokter doet allemaal testjes met Cath maar vindt geen rare dingen. Cath mag het nog even rustig aan gaan doen en mag terug komen als ze over drie dagen nog last heeft. Op de terugweg nemen we een koffie en thee mee en gaan we even slapen. Woensdag hebben we ook nog vrij en doen we lekker rustig aan. Donderdag gaan we weer hard aan het werk en plukken we 3 bins. Vrijdag hebben we weer vrij omdat er geen werk is. Om 19u is er een optocht in het dorp waar we gaan kijken en op de laatste kar staat de kerstman. Aan de mensen uit het dorp te zien is dit ongeveer te vergelijken met onze koninginnedagoptocht en de sinterklaas intocht. De kinderen zijn erg onder de indruk van Santa. Best raar om in je zomerkleding naar een kerstoptocht te gaan. Voor ons gevoel is kerst pas over een half jaar maar het is al over minder dan een maand. :s Na de optocht gaan we richting de boot. Onze bootmaatjes vieren weer Animal Frday en maken weer een hoop kabaal. Wij gaan zaterdag werken en maken daarom als we wakker zijn extra veel kabaal. We plukken 4 bins en worden dan weer opgehaald door het busje. Zondag wilden we weer graag gaan werken maar er was geen werk. Thijs gaat vandaag naar Melbourne dus kunnen we hem mooi uitzwaaien. Daarna gaan we boodschappen doen en voor de 10e dag oprij bbqen :-D
Maandagochtend 1 december is het voor ons ook tijd om onze spullen te pakken en het hostel te verlaten. Waar we heen gaan weten we nog niet we hebben een aantal opties......

Wel willen we jullie nog 1 ding vragen en dat is: geniet van elke sinaasappel die je eet of perst en dan niet zo maar een klein beetje genieten maar orgasmatisch genieten! Respecteer de sinaasappel en daarmee ook de plukkers. Sommige locals plukken al 25 jaar 6 dagen in de week. Wij hebben het een week mogen doen en vinden het loodzwaar!

Dikke kuzzz Cath en Kim