Thailand

Sawatdee,

Fijn dat je ook deze keer de tijd weer neemt om ons verslag te lezen!

Na een lange vlucht met veel turbulentie en luidruchtige, alcohol drinkende mede pasagiers komen we aan in Bangkok. We verwachten ook deze keer weer onze schelpen etc tevoorschijn te moeten toveren bij de douane maar dat hoeft niet.....we kunnen zelfs gewoon onze appels en dadels meenemen! Dan door de paspoort/visum controle....je mag in Thailand 30 dagen op een toeristenvisum zijn....laten wij er nou 32 dagen zijn.....geen probleem de man kijkt even....maakt het gebaar van ssst en zet de stempel 2 dagen later zodat we geen problemen kunnen krijgen! Dank u!!
Dan boeken we een hotel en worden opgehaald van het vliegveld!

Bangkok
We komen aan in een mooi hotel, checken in en er wordt een mannetje geroepen die onze tassen naar boven mag dragen.... die arme man mag 4 trappen op met 40 kilo bagage! We bedanken hem en zijn al lang blij dat wij die tassen niet naar boven hoeven te dragen. De hotelkamer is erg mooi, schoon en heeft een goedgevulde minibar! We besluiten om even op zoek te gaan naar een supermarkt voor flessen water....hier in Thailand kan je namelijk echt niet uit de kraan drinken! We komen langs een grote bak met water waar wat kinderen in spelen en die ons nat gooien.....we denken nog: wat een onopgevoede rotkinderen zeg! Maar als we de bocht om gaan worden we aan alle kanten bekogeld met water. De mensen spreken geen Engels en kunnen ons niet uitleggen waarom ze dit doen.....gelukkig komen we andere toeristen tegen die ons vertellen dat we op dit moment Songkram (Thais nieuwjaar) mogen vieren. Het water gooit iedereen over iedereen heen om je zonden weg te spoelen en het menthol mengsel wat op je gezicht gesmeerd wordt is om je te zegenen.... nou dat laatste gebeurde dan ook optimaal omdat er geen Thaise man de kans voorbij liet gaan om blonde meisjes aan te mogen raken....zelfs auto's stopten waar mannen uit kwamen om ons te zegenen. Bedankt allemaal!! Nadat we geen droog draadje meer aan hadden en ons hele gezicht wit is besluiten we terug te gaan naar ons hotel voor een douche.
De volgende dag boeken we een hotel in het centrum van Bangkok en zoeken we uit wat we allemaal willen gaan zien in deze wereldstad.
We worden opgehaald door een taxi en maken voor het eerst kennis met Thaise taxichauffeurs die door een stad rijden. Je kan in zo'n taxi maar een paar dingen doen..... je goed vasthouden (vaak zitten er geen gordels in)....hopen dat je er levend weer uitkomt....zorgen dat je niet misselijk bent ;) We komen levend aan bij ons nieuwe hotel en moeten helaas zelf onze tassen deze keer naar de 3e verdieping brengen. We zitten om de hoek van de kaoh san road de backpackersstraat van Thailand. De kamer valt een beetje tegen ten opzichte van het vorige hotel maar is niet vreselijk slecht. We maken kennis met de vele taxi en tuktuk chauffeurs die maar blijven roepen: taxi? taxi? of tuktuk? tuktuk? en de vrouwen van de welness die roepen: massage? massage? en wij maar elke keer netjes zeggen: no, thank you! De dagen in dit hotel brengen we veel op de kaoh san road door waar we cocktails drinken, eten, shoppen, uitgaan, nieuwe mensen ontmoeten, een gezichtsbehandeling ondergaan (geloof me die was echt heel hard nodig en een pijn dat het deed!) en een visjes voetenbad nemen. ( lachen, gieren en brullen maar na een tijdje voelt het best lekker!)
We willen iets meer van de stad zien en besluiten een tuktuk te nemen. We willen naar 2 tempels en dan weer lekker de koh san road op..... na 8 tempels en wat overheidsgebouwen vraagt ons tuktuk mannetje of we even naar een winkel willen zodat hij een kortingsbon kan krijgen....we weten dat je hiervoor gewaarschuwd wordt maar hij keek zo lief! We komen aan bij een kleren winkel, eentje waar ze pakken en jurken aanmeten en op maat maken. Je loopt de winkel binnen en er springen meteen 10 mannetjes in pak op, ze nemen je mee naar een zit gedeelte, laten je stoffen zien en voelen en geven je een boekwerk met wat je allemaal kan bestellen. Wij zitten daar en als we aangeven dat het niks voor ons is worden we vriendelijk weer uitgelaten. We komen lachend naar buiten en stappen weer in onze tuktuk. Ons tuktuk mannetje is niet helemaal blij hij krijgt namelijk zijn kortingsbon pas als wij 10 minuten binnen zijn...hij kijkt een beetje boos en zegt dat we het dan nog maar bij een andere winkel moet proberen. We vertellen hem vriendelijk en duidelijk dat wij daar niet aan mee gaan werken en hij brengt ons teleurgesteld naar ons eindpunt.

Chiang Mai
We vertrekken zaterdag 18 april met de nachttrein naar Chiang Mai. We moeten op Bangkok centraal nog even wachten.... er zijn niet genoeg stoelen dus zoeken wij ook een plekje op de grond. Om 18.00 schalt het volkslied door de luidsprekers en springt iedereen omhoog. Later horen we dat dit bedoeld is om bij de Thai het nationalisme te stimuleren. Na het volkslied zakt iedereen weer neer en is het voor ons tijd om op zoek te gaan naar de nachttrein.
Als we onze plaatsen gevonden hebben ploffen we neer. We zitten te praten en horen een knal en zien rook uit het lampje komen, we roepen de mensen van de trein erbij en er komen 6 verschillende mensen even kijken...gelukkig is er 1 man die ook even alles afsluit zodat er geen rare dingen kunnen gebeuren. 6 mensen om een lampje te maken en 5 om de kaartjes te controleren waarvan 2 met pistool en knuppel.
We delen ons kamertje met twee geen engels sprekende, stiekem alcohol drinkende Thaise mensen, die halverwege de nacht met veel kabaal uitstappen. 's ochtends worden we wakker en liggen er opeens een Franse praatzieke, half engels sprekende man van 70 en zijn Thaise vriendin Tuk in de bedden. Na een rit van 14 uren in het boemeltreintje komen we aan in Chiang Mai. We pakken onze spullen en lopen het station af.... daar buiten het station staan wel 15 mensen te roepen naar ons taxi....taxi? We banen ons een weg door al deze taxi schreeuwende mensen naar buiten. Er is één mannetje wat met ons meeloopt en hij stelt zicht voor als Toy en Toy brengt ons naar ons guesthouse. Ons Guesthouse wordt gerund door een halve ladyboy en haar moeder die er elke dag piekfijn geplamuurd bij zit. We mogen op de tweede verdieping en hebben een ruime kamer en een klein badkamertje. De douche kop hangt zo laag dat je in squat houding je haren moet wassen, dus beginnen wij deze dagen met ochtendgymnastiek :)
Omdat het op ons to do lijstje staat en we er een beetje tegenop kijken gaan we maar meteen voor de Thaise massage. We komen aan en mogen naar een klein kamertje boven om een raar pakje aan te trekken en op een matje te gaan liggen... we worden door de masseurs in de vreemdste houdingen geduwd en het verbaasd ons dan ook hoe lenig we zijn. Het doet soms vreselijk veel pijn en daarom begrijpen we ook best dat sommige mensen voor een happy end kiezen dan voelt er lig nog even iets lekker. Wij kiezen daar echter niet voor en lopen stijf en met een pijnlijk lijf naar de starbucks waar we aan de groene thee gaan! In Thailand is de olifant (die hier ook nog in het wild leeft) een nationaal symbool. Je komt hier het ene na het andere olifantenpark tegen en wij besluiten een halve dag naar een olifantenpark te gaan waar we goede reacties over hebben gelezen op internet. We worden bij ons guesthouse opgehaald door een taxi chauffeur en een reisleider. Onze reisleider heet Danny, is heel erg homo, doet de hele dag niets anders dan een duckface trekken en zijn haar netjes in model doen. Als we even moeten wachten op een aantal plassende groepsleden komt Danny Duckface op Kim af, pakt een lok haar en zegt dat hij de kleur geweldig vindt maar dat ze net als hijzelf er best wel weer een serumpje in mag doen! Thnx DD! :D
Dan mogen we de olifanten eten geven, met ze knuffelen en kijken hoe ze in bad gaan. Ook is er een demonstratie van het werk waar de olifanten door de stammen voor gehouden werden namelijk boomstammen slepen. Naast dit hebben ze de olifanten ook een paar trucjes aangeleerd zoals voetballen, basketballen en mondharmonica spelen. Bij de demonstratie treffen we een naaigezelschap uit Nederland en België en raken met de man van de naaimachine winkel uit Breda in gesprek. De naaimachine is zijn lust en zijn leven en hij raakt er niet over uitgepraat. Dan is het tijd om Danny Duckface weer op te zoeken en worden we weer netjes bij ons guesthouse afgezet! Bye Danny, We like you! :)
De volgende dag gaan we naar de dierentuin waar ze panda beren hebben. De beesten zitten in een mooi groot verblijf en hebben zelfs bewaking. De rest van de dierentuin valt dan ook zwaar tegen en niet alle beesten hebben het zo goed als de panda beren. We kopen eten voor de giraffen en voeren deze lieve lang nekken. Na een halve dag zijn we er doorheen en nemen we een taxi terug naar het centrum van Chiang Mai.
We willen ook graag bij de siritharn waterfall kijken en boeken weer een tripje. Deze keer geen Danny Duckface maar wel een Steve...how can i say. Steve leid ons naar 2 watervallen, de koninklijke tuinen, het national park, de hoogste berg en het Karen Hill dorpje. Steve zegt in elke zin...uhm how can i say en noemt dan het Engelse woord. Bij het Karen Hill dorpje verwachten we echt een stam die nog zonder stroom etc leeft maar dit is niet waar....okeej de huizen zijn geen villa's maar ze hebben gewoon internet en zelfs facebook. We gaan op naar de watervallen waar we ook lunchen: bonen met kip, rijst, gebakken ei en goulash soep....wij slaan de rijst over maar vinden de rest erg lekker. Dan gaan we door naar het hoogste punt van Thailand waar Steve al de hele dag enthousiast over het uitzicht aan het vertellen is. We komen eerst langs het oude hoogste punt, dan langs het nieuwe hoogste punt (dit omdat het wat praktischer ligt, ze hebben het hoogste punt gewoon zomaar even verplaatst en het nieuwe hoogste punt is dus dan ook niet het echte hoogste punt.....raar!) Dan komen we langs het bord wat aangeeft hoe hoog het hoogste punt is al staat dat dan ook niet op het hoogste punt. Dan is daar eindelijk het uitzichtpunt en wat zien we?.....wolken en mist...tot onze verbazing zegt Steve ook nog dat we 10 minuten van dit uitzicht mogen genieten en foto's kunnen maken....als wij dan niet meer bijkomen van het lachen snapt Steve er geen bal van! We kunnen niet stoppen met lachen om deze uitzicht-loze situatie! ;-)
We gaan tussen al deze activiteiten door lekker eten in een restaurantje, thee drinken bij de starbucks of cocktails drinken bij the riva, waar elke avond live music is. We gaan ook een avond naar the nightbazaar een erg gezellige grote markt.
De laatste avond in Chiang Mai krijgen we storm tijdens het eten. Binnen een half uur staan de straten blank en na veel regen,onweer en wind zien we opeens een kakkerlak over de muur kruipen. hij wordt onschadelijk gemaakt en na een tijdje loopt er eentje over de grond. Gelukkig zijn we klaar met eten en ondanks dat het erg hard regent rennen we naar onze kamer. Drijfnat lopen we onze kamer binnen waar we gelukkig kunnen constateren dat er geen kakkerlakken binnen zijn!
Vrijdag 24 april komt er een taxi voorrijden die ons naar het vliegveld brengt. We checken in en dan blijkt onze bagage te zwaar te zijn. Bij China airlines mogen we 30 kilo meenemen en hier bij Aisian airlines maar 15. Wel mogen we de overige kilo‘s in onze handbagage meenemen.....dus daar gaan we....flightbag open in totaal 9 kilo eruit halen en weer inchecken. Binnen 2 uur staan we op Phuket.

Phuket
Aangekomen staat er een taxi voor ons klaar die ons naar ons resortel in Patong Beach brengt. We worden ontvangen door een erg lieve vrouw die ons helpt met de spullen naar boven brengen. We hebben een mooie, schone kamer en een douche waar we rechtop onder kunnen staan om ons haar te wassen. :-) In Phuket gaan we shoppen, lopen we over de bangla road (de feeststraat van Phuket, geef ons maar de Kaoh san road), gaan we heerlijk uit eten, drinken we thee en koffie bij de starbucks, praten we met de lieve mevrouw van ons resortel en gaan we een avondje naar het theater! Dat theater is niet een musical of toneelstuk maar cabaret.....Simon cabaret een glitter en glamour show vol travestieten en het is geweldig. Bij een nummer staan er 2 mannen te zingen en te dansen,van de ene verwacht je dat hij op en top man is maar 2 nummers later loopt hij op hakken en heeft lang haar! Niets is wat het lijkt en het was geweldig!!
Als we op een middag langs wat struiken lopen zien we allemaal ratten lopen.....iiiieeeuuww bah snel steken we de straat over!!

27 april nemen we de boot naar Koh phi phi......maar hoe het ons daar vergaan is lezen jullie de volgende keer!

Xx Cath en Kim

*Lieve allemaal, bedankt voor alle felicitaties voor mijn verjaardag!! Xx Kim