Wauw....Nieuw Zeeland wat ben je mooi!!
Door: Cath en Kim
Blijf op de hoogte en volg Catherina en Kim
31 Maart 2015 | Nieuw Zeeland, Picton
Na een vlucht met veel turbulentie, de film Frozen, een mooi uitzicht over de wolken, een redelijk te eten maaltijd, een goed zicht op Nieuw Zeeland en een beetje een vervelende landing staan we op het vliegveld van Nieuw Zeeland.
Behalve het kookstel en het slotje van Kim haar flightbag is alles meegekomen! Bij de douane mag Cath meteen doorlopen en Kim even in rij 2 gaan staan! Voor mij wordt er een man hardhandig afgevoerd omdat hij niet vrijwillig mee wil werken en iets te verbergen heeft! Border Security is er niks bij. Na bijna een uur zien we elkaar weer in de ontvangsthal. Zo nu kan ons Nieuw Zeeland avontuur pas echt beginnen!
We nemen de bus naar het centrum van Auckland en gaan op zoek naar een hostel. Na een tijdje komen we erachter dat de cricket world cup deels in Auckland wordt gehouden en er een groot muziekfestival gaande is. Dit zorgt voor veel gezelligheid in de stad maar ook dat de enige vrije kamer in een hotel $400 kost! Omdat ook alle bruggen en bankjes al bezet zijn besluiten we terug te gaan naar het vliegveld! Hier claimen we een bank, stopcontact en tafel voor de eettentjes.
Cath valt al snel in slaap.
Er komen deze nacht weer bijzondere mensen voorbij zoals een groep aziaten die maar rondjes blijven lopen voor de verschillende eettentjes en uiteindelijk na een 35 minuten zonder iets te hebben gegeten weer weggaan, de huilende mevrouw die tijdens het eten van haar burger alleen maar aan het huilen was, pas bij haar Mc flurry stopte ze met huilen.....ach ja de kracht van chocolade en ijs!
En als laatste de knappe gast die in een uur tijd 4 happy meals opeet en bij allemaal heel erg gelukkig kijkt!
Als Cath ook weer wakker is gaan we even douchen! Dit kan ook hier gratis, wat een service! Vervolgens bellen we wat verschillende auto verhuur bedrijven en kiezen er 1 uit. We worden opgehaald van het vliegveld, bekijken de auto, vullen wat formulieren in en rijden aan. (zoals Lin zou zeggen! ;-)
We noemen onze Nissan Sunny: " Jack". We besluiten er niet alleen in te rijden maar er gewoon in te gaan wonen.
Nu we Jack hebben gaan we op zoek naar een supermarkt en naar een warenhuis voor een nieuw kookplaatje. We halen bij het informatie centrum een kaart en rijden via Hamilton naar Otorohanga. We worden overvallen door de mooie natuur, de oceaan, de bergen,de bossen waar we langsrijden en genieten dan ook maximaal. In Otorohanga slapen we bij het station een prima plekje als je de goederentreinen met al hun kabaal niet mee telt!
De volgende dag rijden we naar Wellington. We komen onderweg een wandeling tegen en besluiten deze te doen. Deze wandeling gaat over het strand en kan alleen als het eb is. Je komt na een tijdje lopen bij een aantal grote rotsen aan en hebt hiervandaan een adembenemend mooi vergezicht over de zee. We slapen op een parkeerplaats bij de Ferry in Wellington. Dit is het makkelijkste aangezien we de volgende dag al om 7.00 in de ochtend in moeten checken. De Ferry vertrekt om 8u en om 11.30 komen we aan op het zuider eiland. Voordat we in Picton van de Ferry af kunnen varen we eerst nog door de fjorden van Marlbouro sound. Dan rijden we van Picton naar Nelson waar we even inlopen. Nelson is een erg gezellig stadje. We lopen het informatie centrum binnen en vragen wat informatie over St. Patricksday wat op 17 maart gehouden wordt. De vrouw achter de balie kan niet vertellen waar St. Patricksday voor staat maar weet wel dat iedereen alleen maar de stad ingaat en dronken wordt. Een beetje hetzelfde idee als Australian Day dus, alleen gingen ze daar ook nog uitgebreid bij bbqen. Na even zoeken op het internet komen we erachter dat St. Patricksday de overlijdensdag is van St. Patrick een beschermheilige van Ierland.
We rijden door naar Motueka en vinden een parkeerplaats bij het meer. De volgende ochtend worden we wakker en zien de zon opkomen.Het uitzicht is adembenemend mooi. Na het ontbijt lopen we de plaatselijke markt over en rijden vervolgens naar Abel Tasman national park. We lopen hier een flinke wandeling over een berg en hebben vanaf de beboste berg een mooi uitzicht over het water. Na deze wandeling rijden we door naar Greymouth waar we in het donker aankomen. We vinden een beschutte parkeerplaats in het centrum waar we besluiten te slapen.
De volgende ochtend wordt Kim bij de toiletten aangesproken door een man die vraagt of we wel gezien hebben dat we op een private parking staan......euh......nee.....oeps! We rijden snel weg! :s
We rijden langs lake mapourika en besluiten hier de nacht door te brengen.... dit mag eigenlijk niet, bij alle mooie parkeerplaatsen staat een bord met: No Camping!! Gelukkig doen wij aan overnight parking wat volgens ons dan wel mag! Bij het meer staat een erg leuke vent kano les te geven en wij zijn natuurlijk de vervelendste niet dus checken we even of er niemand in het water valt......helaas! De volgende ochtend is er niemand bij het meer en dus nemen we een duik.....het is al 5 dagen geleden dat we voor het laatst gedouched hebben dus was dit ook wel heel erg nodig! Voor de natuur liefhebbers onder jullie....de vissen leven nog! Al moesten we een aantal mond op mond beademing geven! ;-)
We voelen ons een stuk frisser en rijden door naar Franz Josef glacier. We zien op het topje sneeuw liggen en daar worden we best even blij van! Hebben wij toch ook sneeuw dit jaar! :-) We lopen een tocht van 5 kilometer bij Franz en genieten bij het lookout point van het uitzicht. Na 3 kilometer lopen komen we een bord tegen waarop staat dat in 1915 Franz Josef daar begint. In 100 jaar tijd heeft deze glacier al 2 kilometer in moeten leveren en dat allemaal door de gevolgen van de mens. Hier word je even keihard met je neus op de feiten gedrukt!!
Erg onder de indruk rijden we verder en komen langs knights point waar je een erg mooi uitzicht over de Tasman Sea hebt en de fantail falls een erg mooie waterval. We slapen vannacht bij Lake Dunstan.
Nadat we door Queenstown zijn gelopen rijden we richting Te Anau. Voordat we daar zijn komen we een parkeerplaats in de bergen tegen met een toilet. Het begint al te schemeren dus we besluiten hier te gaan slapen. De volgende ochtend zijn we erg nieuwsgierig naar het uitzicht, we trekken het picknickkleedje (lees: 's nachts gordijn voor het voorruit) van het raam en zien.....Helemaal niks.....Er zit namelijk ijs op ons voorraam. Hier moeten we even van bijkomen! Nadat we uitgestapt zijn genieten we alsnog van het uitzicht en dat is weer adembenemend mooi! Dan kleden we ons warm aan en rijden in 20 minuten naar Te Anau waar we onze warme kleren weer uittrekken om vervolgens onze korte broek aan te doen! We lopen het plaatsje door en lunchen in een park. We worden aangesproken door een aziatisch meisje met een folder in haar hand.Ze maakt de foto's uit de folder na en vraagt ons of wij toevallig die ene rood met witte caravan ook gezien hebben.....euh....nee....succes met zoeken! Later komt er een aziatisch stel aanlopen die naast een eend gaan zitten voor een foto. De man wordt zo blij van de eend die rustig blijft liggen, als er dan ook nog twee eenden aan komen lopen is deze man intens gelukkig. Hij wijst naar de eenden en begint heel hard te lachen wat weer erg op onze lachspieren werkt! Na de lunch kijken we nog even bij het meer en doen we onze was. Dan is het alweer tijd om op zoek te gaan naar een slaapplaats en omdat het ons zo goed bevallen is gaan we naar dezelfde parkeerplaats. We hangen een waslijn op om onze kleren te laten drogen en wassen ons haar.....jullie haar?....ja ons haar! Dat doen we als volgt: Je knipt een grote fles van het drinkwater doormidden, je doet er een laagje water in, je stopt je hoofd erin, je maakt je haar nat, shampoo in je haar, hoofd weer in het water, shampoo uitspoelen en je hebt schoon haar! Dit alles doe je zittend op een picknickkleedje! :-)
De volgende dag staat onze wekker vroeg omdat we een tour hebben geboekt! We stappen in de bus die ons via mirror lake en the chasm naar de boot brengt. Met deze boot gaan we door de fjorden van Milford Sound varen! We worden Welkom geheten door Lars en Damian. Lars staat achter de bar en Damian voorziet ons van informatie over alles wat we zien. Het uitzicht is.... ja alweer..... adembenemend mooi! Het water is zo helder en blauw dat je de grote gele zeesterren op de bodem kan zien liggen. Dan horen we Damian roepen dat op de rots voor ons een zeeleeuw ligt.... eindelijk na een paar wandelingen naar zeeleeuwen voor niks gedaan te hebben zien we hier onze eerste levende zeeleeuw en dat is fantastisch! Even verder door woont een andere zeeleeuwen kolonie en daar zijn er 13 van thuis. We spotten naast de zeesterren, zeeleeuwen nog een aantal arenden. De dolfijnen zijn een dagje weg.....maar er moet ook nog wat overblijven voor een andere keer. De boot vaart verder naar de Stirling falls, de kapitein vaart de boot zo dat als je wil je voor op het dek kan staan en je onder de waterval kan staan. Een bijzondere ervaring! Dan is tijd om weer naar de bus te gaan die ons naar Te Anau brengt! Dag mooie fjorden van Milford Sound jullie waren adembenemend mooi! Na deze tour rijden we via invencargill naar Gore waar we slapen op de parkeerplaats van een sportcomplex.
De volgende ochtend rijden we naar Balclutha waar we beginnen aan een tocht langs The Catlins. We stoppen als eerste bij Surat Bay waar we een strandwandeling maken en we spotten daar zeeleeuwen. Ze gaan net het water in, we lopen nog wat verder langs het strand waar ook veel grote keien liggen. Er is 1 kei die wat begint te bewegen...of toch niet.....hmm word ik nou gek of.....dan komt er een mannetjes zeeleeuw die zich omdraait en gelukkig weer gaat slapen...Gelukkig ik word niet gek! Vervolgens gaan we naar Jack's Bay en Jack's Blowhole, dit is niet onze favoriete spot maar wel erg mooi! Als laatste vandaag rijden we door naar Curio Bay hier kan je dolfijnen en pinguins spotten....dat zou wel erg leuk zijn.....helaas ze zijn vandaag niet thuis! We besluiten vandaag legaal te gaan slapen op een free camping.
De volgende dag staan we vroeg op en rijden naar Cathedral Cave, hier kun je alleen een wandeling doen als het eb is. We lopen over het strand, moeten een stukje over de rotsen klimmen maar dan komen we bij de grot die op een Cathedral lijkt. We zetten onze reis voort langs de McLean Falls. Deze waterval is vernoemd naar Alexander McLean. Alexander verdwaalde als 21 jarige jongen in the Catlins coastal rainforest en kwam na 4 dagen lopen deze nog niet eerder ontdekte waterval tegen. Hij dronk en waste zich bij deze waterval. Na een dag verder gelopen te hebben kwam hij met veel honger en dorst aan bij een huis waar hij genoeg te eten en te drinken kreeg. Hij deed zijn verhaal over de waterval en na een nacht goed slapen liet hij de man, vrouw en hun dochter Suzy de waterval zien. Suzy en Alexander werden verliefd en Alexander McLean vroeg Suzy op een dag bij de waterval ten huwelijk. Alexander en Suzy kregen 8 kinderen en gingen nog vaak naar de McLean falls terug.
We hoopten bij de Matai Falls en de Purakaunui falls ook zo'n mooi verhaal tegen te komen maar dat zat er niet in, het maakte de watervallen niet minder adembenemend!
Vervolgens rijden we door naar Nugget Point waar we zeeleeuwen spotten en een adembenemend mooi vergezicht hebben over de Pacific Ocean. Ook hier zijn de pinguins niet thuis en bij deze houden we er ook mee op om bij ze op visite te gaan! We rijden richting Dunedin en besluiten halverwege op een parkeerplaats langs de weg te overnachten. Nu moeten jullie niet denken dat we zielig zijn omdat we langs de weg parkeren, de uitzichten zijn hier ook niet verkeerd.....bergen met bos, bergen met gras en schapen of rotsachtige bergen.
We lopen Dunedin door en vinden dit stadje best oké. We treffen een aantal oude gebouwen iets wat we nog niet veel gezien hebben. Daarna rijden we naar Moeraki Boulders waar grote ronde keien op het strand liggen. Dit klinkt misschien saai maar het is best bijzonder. Sommige zijn door het water al kapot gegaan en in anderen zit een gat en de volgende zie je nog maar voor de helft. Er zijn hier veel Aziaten die onze foto ideeën maar wat graag overnemen. Dit vinden we geen probleem. Er is een Aziatisch meisje wat onze aandacht trekt en niet alleen die van ons. Ze loopt dan ook in een minirokje en op naaldhakken op het strand. De grootste grap is dat ze zelf niet goed snapt waarom het lopen zo lastig gaat! Ze probeert nog haar best te doen om elegant over het strand te wandelen maar dit mislukt volkomen.....maar het werkt wel erg goed op onze lachspieren! Dan rijden we door naar Omarama waar we op een parkeerplaats de nacht doorbrengen.
De volgende ochtend lopen we het toilet gebouw in en komen erachter dat ons hoofd in de wastafel past en dat betekent maar 1 ding......haren wassen! Dit was tenslotte ook alweer 4 dagen geleden. Met schoon haar rijden we richting Twizel......we hebben bergen van rotsen gezien, we hebben bergen met naaldbomen gezien, we hebben bergen met gras gezien, we hebben bergen die zo in een sprookje kunnen gezien, we hebben al zoveel mooie bergen gezien maar dan voorbij Twizel zien we Mount Cook, de berg der bergen, koning berg......en hij is adembenemend mooi en heeft heel veel sneeuw boven op zich liggen! De weg naar Mount Cook is minstens zo mooi.....aan de ene kant een meer en aan de andere kant verschillende bergen met als kers op de taart Mount Cook! We lopen met een wandeling een stuk Mount Cook op maar komen ook deze keer niet bij de sneeuw. Als we aanrijden zwaaien we nog een keer en beloven dat we hem niet zullen vergeten. We rijden verder naar Lake Tekapo, één van de mooiere meren die we gezien hebben! We lopen hier een flink stuk en rijden dan met Jack naar een parkeerplaats waar we overnachten met uitzicht op een snelstromend beekje deze keer.
Dan rijden we naar Christchurch, wij kunnen het in deze stad niet echt vinden en rijden dan ook al snel verder. Deze nacht kiezen we een parkeerplaats uit met uitzicht op een mooie groene berg.
De volgende dag rijden we naar Kaikoura een erg gezellig toeristisch dorpje, we sneupen wat in de winkeltjes en rijden vervolgens naar de sealkolonie om daar te lunchen. Er zijn er veel thuis en parkeren zo dat we vanuit de auto een leuk uitzicht hebben. We besluiten daarna nog een stukje te lopen en zien een paar zeehonden liggen waar we van dichtbij foto's van kunnen maken, het blijft net als met de kangoeroes (die we overigens erg missen), de emoes en de koala's erg raar dat er geen hekje tussen zit. Na deze wandeling rijden we door naar Blenheim. Net voor Blenheim treffen we een truckstop met douche....na even informeren.....kunnen we dan eindelijk onder een douche gaan stan! Dit was tenslotte al 2 weken geleden! De douche is heerlijk en we voelen ons optimaal schoon! We rijden zwaar gelukkig Blenheim in maar.....als we bij de winkel een parkeerplaats oprijden horen we dat Jack een raar geluid maakt......oh nee.....we zoeken een garage op en worden daar door een vriendelijke man geholpen. Het blijken de schokdempers te zijn en na een telefoontje van onze monteur naar het verhuurbedrijf blijkt dat hun de kosten voor hun rekening nemen. Om dit te vieren en natuurlijk Cath haar verjaardag gaan we eten bij FairWeathers. We bespreken de andere gasten in het restaurant uitvoerig: een stelletje wat net bij elkaar is, twee broers en een bedrijfs gezelschap. Als we weg willen gaan komt Matt (van het bedrijfs gezelschap) vragen of we wat met hem willen komen drinken....ach ja waarom ook niet. We gaan op het overdekt terras zitten en Matt vertelt ons dat hij het meest saaie zakendiner ever heeft. Later komt ook de rest van het gezelschap bij ons zitten en Matt stelt ons aan zijn collega‘s voor als: the dutchies en wij verpakken maïs bij het bedrijf en laat die maïs nou net geleverd worden aan de Japanners van het saaie zakendiner! Als de Japanse delegatie zijn bed gaat opzoeken drinken wij nog een wijntje met Matt en zijn collega Frosty, die eigenlijk Paul James heet. Frosty is een kei in het nadoen van de pinguin en een walrus, bedankt Frosty jij bent de allerleukste pinguin die we tijdens onze reis gezien hebben.....en ja ook de enige! Het voordeel van wonen in je auto is dat als je niet meer mag rijden je gewoon op de parkeerplaats van de kroeg kan slapen...ideaal dat je alles bij je hebt!
De volgende dag rijden we even terug naar de douche en nemen we het er nog even van! Ook doen we meteen onze was en rijden dan richting Nelson. Omdat het best laat is geworden en vanmorgen weer best vroeg was besluiten we de rest van de dag en nacht bij de eerste en beste parkeerplaats door te brengen. Laat die parkeerplaats nou net diegene zijn waar we op dag 1 van het zuidereiland gegeten hebben, die met dat adembenemend mooie uitzicht!
Na een goede en lange nacht slapen rijden we naar Nelson....en omdat we Nelson zo gezellig vinden besluiten we er weer even doorheen te lopen. Als we lekker geluncht hebben lopen we weer richting Jack. Dan ruiken we opeens......nee dat kan niet!.....of toch wel?......we lopen onze neus achterna.....en......in een ijssalon.......staat een man......en die man......staat stroopwafels te bakken!.... ja echte stroopwafels en na 137 dagen zonder word je daar toch zo ontzettend gelukkig van! Het blijken Nederlanders te zijn die hier al 25 jaar wonen, we praten even gezellig en nemen natuurlijk een zakje stroopwafels mee of zoals ze hier genoemd worden: dutch syrup wafle. We kunnen ons geluk niet op en huppelen bijna naar Jack. Dan rijden we door naar Motueka en eten en slapen bij hetzelfde meer als de eerste nacht op het zuidereiland. 's avonds is het eerst nog tijd voor een bakje thee met een stroopwafel!! oké ze smaken niet helemaal zoals thuis maar zijn wel erg lekker! :-)
De volgende ochtend lopen we Motueka door en daarna rijden we richting Picton. Voor Picton is een parkeerplaats waar we die avond slapen met nog heel wat meer reizigers. Het is heerlijk om een beetje te kijken hoe de anderen het doen en vooral dan vinden dat je het zelf beter voor elkaar hebt! De volgende mensen vielen ons het meeste op: * 4 jonge meiden in een camper waarvan de ene achterband lekker dan lek was. 1 van de meiden was erg aangeslagen. De roadservice kwam langs maar kon niks meer voor de meiden doen omdat ze te lang op de lege band hadden gereden en nu het hele campertje naar de sloop kan. Wel mochten ze met de man van de takel auto meerijden wat drie van de vier helemaal het einde vonden.
* De aziaat (ja daar heb je er weer 1) in zijn stationcar. Deze kleine, dunne aziaat heeft zoveel spullen mee dat hij een half uur bezig geweest is alles uit de klep te halen en ergens anders in de auto op te bergen zodat hij de bank plat kon doen en kon gaan slapen.
* Onze buurman die ons heel attent wees op onze lampen die nog aan stonden! Bedankt buurman. Hij was een Duitser, iedereen die we hier treffen en hoort dat we uit Nederland komen zegt dat er veel Nederlanders in Nieuw Zeeland zijn, wij treffen overigens veel meer Aziaten en Duitsers. Maar goed onze Duitse buurman is best leuk met zijn rode haar en rode baard.
* De blonde zweed die een mix is van Ola Toivonen (voor degene die deze blonde god niet kennen het is een oud voetballer van PSV) en Koen Verweij ( voor degene die dit blondje met erg goed lichaam niet kennen hij springt wel eens van een duikplank en schaatst ook best goed) Maar goed onze Ola Koen leeft net als ons in zijn auto!
De volgende dag halen we een folder van Picton en omstreken en besluiten we naar Karaka point te rijden omdat je hier een mooi uitzicht schijnt te hebben. Onderweg komen we een toilet tegen waar we ons haar kunnen wassen! Als Kim haar haren aan het wassen is wordt Cath aangesproken door een jongen. We weten zijn naam niet maar noemen hem Trio Dik. Als Cath haar haren wast geeft hij Kim dezelfde tips. Dan nu de reden van zijn naam. We noemen hem Dik omdat hij nogal Dik is.....beetje gemeen misschien maar hij heeft het zelf niet gehoord. Trio Dik is al één maand getrouwd en de sleur in zijn seksleven zit er nu al in.....arme jongen....om de sleur te doorbreken stelt hij aan Kim voor om een avondje mee te doen! Jullie begrijpen dat we toen Cath klaar was met haar haren wassen heel hard zijn weggereden! Dag Trio Dik! Succes met je vrouw!
We rijden naar Karaka point waar we een adembenemend uitzicht hebben over de fjorden. Dan zien we in het water iets bewegen...Zou het een pinguin zijn?.....er komt een man op ons af met een verrekijker en als we daar doorheen kijken zien we.....dolfijnen! Dit is zo ontzettend vet! ze springen wat door het water en verdwijnen dan weer! We bedanken de man uitvoerig en rijden met Jack de Queen Charlotte drive. Deze bezorgt ons nog meer adembenemende vergezichten en we voelen ons dan ook bijzonder dankbaar dat we hier mogen zijn!
We slapen vannacht weer op dezelfde parkeerplaats.
Op 31 maart gaat de wekker erg vroeg, we gooien onze slaapspullen achterin en rijden naar de Ferry.
We nemen afscheid van het adembenemend mooie Zuider eiland en gaan op naar het Noorder eiland.....
-
02 April 2015 - 07:12
Jan Winkel:
Hé dames,
Mooi verslag, maar eh .. jullie zijn wel op vakantie hoor. Lekker verder genieten van dat mooie land, waar Jan W. nog nooit geweest is. In ieder geval "enjoy life!".
Greetz, big hug,
Jan. -
02 April 2015 - 09:57
Sjoukje:
Bedankt meiden voor jullie verslag, deze tijd is iets wat niemand jullie meer kan afnemen, genietse nog
and take care -
02 April 2015 - 22:04
Geke Drost:
Jullie doen het daar super volgens mij. Klinkt allemaal zo heerlijk vrij en puur natuur! Blijf maximaal genieten... Liefs en tot later. Dikke knuffel..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley