Italianen,Australiër,Hollanders,Spanjaard,Franserd

Jullie hebben er deze keer weer lang op moeten wachten maar hier is dan weer een nieuw verslag! :-)
De tijd Vliegt voorbij en zo gaan we vandaag over 8 dagen al naar Nieuw Zeeland!

Op veel momenten voelt Australië niet zo heel erg ver weg......maar als mensen die erg dichtbij je staan een zware tijd meemaken en je er 6 dagen over doet om weer in Nederland te zijn en je dan al te laat bent voelt Australië weer als de andere kant van de wereld. Dit is dan best hard en heel erg lastig. Gelukkig bestaat er whatsapp, email en skype wat dit dan wel weer iets makelijker maakt!

We zijn begonnen met druiven plukken bij David Smith alias Smitthy en door anderen ook wel Grumpy genoemd, niet omdat hij zo klein is maar omdat hij last heeft van een ochtendhumeur. :-)
We melden ons onze eerste dag om 7.00 in de schuur en David stelt ons voor aan Michelle, JoyBoy en Louis, alle drie van aziatische afkomst.
Dan komt er nog iemand de schuur inlopen en zijn we meteen afgeleid.......hij is lang.......hij is bruin.......hij is knap.....hij is onze Italiaanse droom en collega en heet Francesco, 29 jaar en kunstleraar. Wij dachten al dat we de goede keuze gemaakt hadden om voor David te werken maar nu weten we het zeker! ;-)
Dan rijden we naar de eerste patch om druiven te plukken. Dit doen we vanaf nu 6 dagen in de week, we zijn elke zaterdag vrij. We starten elke ochtend om 7uur en werken tot er genoeg druiven geplukt zijn of totdat het te warm wordt voor de druiven.....(dan is het voor ons al 5 graden te warm:-)
We plukken witte en rode druiven en dit gaat om het spannend te houden niet op dezelfde manier!
Je hebt allemaal je eigen karretje, hierop staan een weegschaal, hangen kleine zakjes en grote zakoen en kan je, je lege dozen opzetten.
De witte druiven: we plukken witte druiven in emmers en witte druiven in dozen. We vertellen eerst wat over de dozen want de emmers vinden we het leukste. Als je witte druiven in dozen moet plukken moet je eerst de kartonnen dozen in elkaar vouwen en geloof ons dat opzich is al een heel karwei. :-) Dan doe je een grote witte zak in de doos en kan je druiven gaan knippen. De grote trossen doe je in de ene doos de kleine trosjes en de trossen met kleine druiven doe je eerst in een klein zakje en dan in de doos. De gedroogde en rotte druiven moet je er nog uit knippen. Als je witte aanslag op een tros hebt zitten mag je de tros op de grond gooien, dat is best zonde en dit zit meestal op de grootste trossen. :-( In beide dozen moet uiteindelijk 10.2 kilo komen. Als de doos klaar is zet je hem onder je rij.Voor de dozen met zakjes krijg je $2.30 en voor de dozen zonder zakjes krijg je $2.10. Wij doen er tussen de 30 en 40 per dag.
Bij de emmers is het allemaal wat eenvoudiger. Je knipt een tros af, trekt de rotten en gedroogde eruit en gooit hem in een emmer. De emmer zet je onder je rij en op naar de volgende. Voor deze emmers krijg je maar $1 maar je kan er wel rond de 100 op 1 dag doen.
Dan de rode druiven: de trossen die je knipt moet je met de stokjes naar boven in een ijzeren bak doen. Als de bak vol is doe je er een grote witte zak omheen doe je er een piepschuim doos op draai je de doos om en zet je hem op de weegschaal. Deze doos moet 9.2 kilo wegen en dan is hij klaar.Is hij niet zwaar genoeg streek je er nog wat trosjes bij. Bij de rode druiven moet je goed op de kleur letten, de kleur is goed als ze donkerrood zijn naar het paarse toe. Ook hier knip je de rotten eruit. Voor deze dozen krijgen we $2.20 en ook hier doen we er 30 tot 40 van op een dag. De dozen die klaar zijn zet je onder je rij.
Alle emmers en dozen die klaar zijn worden een aantal keer per dag opgehaald door jawel......onze italiaanse droom.....Francesco! Jullie zullen begrijpen dat we naar die momenten toeleven en zorgen dat we goed zicht hebben als hij alle dozen van de grond op de tractor tilt ;-)
Na een aantal dagen werken komen er steeds meer aziaten bij maar gelukkig ook nog 2 europeanen namelijk: de italiaanse Valerio en De Franse Aymeric. Aymeric heeft mooie ogen is 21 jaar en bang voor spinnen, slangen, haaien en vast nog veel meer. Aymeric werkt niet heel erg hard maar geniet vooral van het weer. Valerio is een vriend van Francesco,is 34 jaar, heeft een vriendin maar lijkt deze op sommige momenten even te vergeten, hij heeft een staartje en is erg aardig!
Onze baas David is getrouwd met Sue en David zijn broer Milton werkt ook mee. Michelle is onze favoriete aziatische collega. Ze is altijd blij en helpt ons als we het even niet meer weten! Een aantal mannelijke aziatische collega‘s zijn erg weg van ons mooie blonde haar. Zo was eentje aan het skypen met een vriend en kwam daarvoor gezellig even naast Kim staan. De aziaten werken erg snel en we nemen dan onze vooroordelen over de aziaten terug!
Als we veel druiven in emmers plukken krijgen we het compliment van Francesco: "youre official asians now!"
Op vrijdag krijgen we ons salaris en drinken we een biertje met de baas, zijn broer en de italianen wat erg gezellig is.
Om het een beetje leuk te houden stellen we voor onszelf doelen. Met de emmers bereikten we al snel ons doel en zo kochten Cath en Kim een echte Australische hoed. Linde koos voor een piercing.
Zoals jullie lezen hebben we het erg leuk op het werk.

We hadden jullie liever geen verhalen meer over kneusje en kneusje op reis vertelt maar hier komt toch weer een hoofdstuk:
De kneusjes gingen druiven plukken en moesten hiervoor een snoeischaar gebruiken, dit kon natuurlijk niet lang goed gaan en kneusje 1 die ook al eens uit een boom gevallen was knipt na een halve dag werken in haar duim! Dit deed ze zo goed dat het bloed eruit spoot en een aziatische collega aangesneld kwam en er shag op duwde omdat dit het bloeden zou stoppen. Gelukkig was Sue thuis die de duim shoonmaakte en er een pleister opplakte.
Kneusje 2 die thuis een heel groot bed heeft had wat moeite met het smalle bed waarin ze nu mag slapen. Op een nacht viel ze dan ook uit haar bed, het vervelende was dat naast haar bed allemaal spullen lagen waardoor ze haar ribben kneuste. Op een dag op het werk deden haar ribben zoveel pijn dat ze bijna niet meer kon werken. Gelukkig had David nog wel een pilletje die ze wel kon gebruiken. Gelukkig hielden ze na dat pilletje snel op met werken want Kneusje 2 zag allemaal druiven vliegen, maar pijn had ze de eerste tijd niet meer! ;-)
Beide kneusjes knipten helaas nog vaak in hun handen! Gelukkig hadden ze genoeg pleisters bij zich! :-)

Ons huisje met veranda bevalt nog steeds. Helaas hield de airconditioning ermee op toen het erg warm was. De huisbaas kwam langs om hem na te kijken. Hij heeft hier niet zoveel verstand van en belde iemand die dat wel had. Binnen 5 minuten zagen we een Australische man door onze tuin lopen en werden we door Berry voorgesteld aan zijn zoon Michael. Michael is 33, wijnmaker en net terug uit Israël. Michael behoort in de categorie klapperende eierstokken en knikkende knieën! ;-) Michael beklimt ons dak en maakt onze airco!
De volgende dag worden we uitgenodigd bij Berry, Ronda en Michael voor het avondeten. Ook de spaanse buurman Enrique schuift gezellig aan.
De tafel is rijk gevuld! Zo is er krab, kreeft, garnalen, inktvis, salade, koolsalade, spaanse aardappelsalade, bbq worsten, lam maar vooral is er veel......heel veel wijn! Berry houdt er niet van als de glazen leeg zijn dus blijft royaal inschenken. Naast de avocado's heeft Berry ook wijndruiven en deze worden deze avond en nacht geoogst. Dit gebeurt met machines en Berry laat ons maar wat graag zien hoe dat gaat. We mogen mee in de tractor of de plukmachine en krijgen uitleg. We raden dit overigens niet aan na veel glazen wijn. ;-)

Naast dit gezellige etentje hebben we afgelopen vrijdag op onze veranda gegeten van de bbq. Hiervoor hebben we Dimitri en Jochem uitgenodigd. Dimitri kennen we nog van het hostel in Sydney en Jochem is zijn reismaatje. Ze werken voor de burrito man (AIs je onze verslagen gelezen hebt weet je wie we bedoelen!) We hebben een erg gezellige avond gehad!

Morgen werken we nog een dagje en daarna chillen we hier nog een paar dagen, dan reizen we af naar Sydney en nemen we afscheid van Linde en Australië!
Hoe dat allemaal zal zijn vertellen we de volgende keer!

Dikke zoen!