Bloed,Zweet,Tranen,Rarewezens,Kerst,Meuk en...

Nat ondergoed! :-D


We zullen jullie onze titel woord voor woord uitleggen!

Bloed: niet schrikken we leven nog en hebben nog geen bloed hoeven halen bij de knappe Dokter James (nu we het zo opschrijven misschien toch......oh nee toch maar niet). We hebben zo onze onhandige momenten en dat gebeurt best vaak tijdens het abrikozen snijden vaak staan we dan gezellig te praten of zingen we met de muziek mee en snijden dan in onze vingers. Zo loopt gemiddeld bij een dagje snijden 3keer iemand naar het huisje voor een pleister en betadine.
We raden jullie af om gedroogde abrikozen uit Australiëte eten. Hier hebben we een aantal redenen voor:
~De handen van de mensen die ze snijden zijn na een uurtje erg vies, ze hoeven van te voren en na het niezen niet gewassen te worden.... :-S
~De abrikozen worden gerookt met een goedje wat erg giftig is. Als je dit namelijk inademt heb je 2 dagen later nog het gevoel dat al je neusharen afgebrand zijn.
~De abrikozen worden in de zon gelegd te drogen op een grasveld waar een hond loopt (lees plast, snuffelt, likt en poept)
~Naast de hond vinden ook de torren, oorkruipers en de mieren het erg fijn op/bij/in de te droge abrikozen te leven.
~Het kan zijn dat de besnijder van de abrikozen in zijn vingers zijn, niest of hoest op de abrikozen.
We delen onze kennis graag met jullie maar jullie hoeven niet meteen alle gedroogde abrikozen te boycotten hoor! ;-)

Zweet: We zijn hier 1 december aangekomen en onze eerste vrije dag was 22 december. Alle andere dagen hebben we heel hard gewerkt en omdat het hier minimaal 30 graden is tijdens het werk hebben we heel hard gezweet. Soms is het zelfs te warm om een stukje te gaan lopen. Maar ons hoor je niet klagen hoor over de zon, warmte en ons mooie bruine kleurtje! :-)

Tranen: hard en veel werken + weinig slaap + wijze lessen + irritatie aan jezelf of reisgenoten + een vies klein appartement = tranen...... need we say more? :-)

Rare wezens: op een middag zat er in de schuur een raar, vies, lelijk beest ter grootte van een hand met vleugels. We probeerden het beest weg te krijgen door voorwerpen net naast hem te gooien. Na elk voorwerp wat we gooide renden we heel snel naar onze veilige plaats zodat we niet aangevallen werden. Het beest bewoog een klein beetje maar vloog niet weg. Wel zat het ons in de weg dus hebben we een doos over hem heen gegooid. Omdat we niet wilden dat andere mensen last van dit beest zouden hebben hebben we een briefje op de doos gelegd dat er een raar beest onder zat. Toen Tony de schuur binnenkwam tilde hij de doos op en pakte het beest gewoon op en vertelde ons dat het een Rainmot is. Een Rainmot leeft onder de grond totdat het rond volle maan gaat regenen en dan vliegt hij naar een schuur waar hij zich tegen de muur aan vast nestelt, dan laat hij na een tijdje zijn eitjes vallen en valt zelf dood op de grond neer. De eitjes komen dan weer in de grond terecht en staat hun hetzelfde leven te wachten als dat van hun ouder.
Zo jullie hadden vast niet verwacht dat jullie op onze blog nog eens wat zouden leren! Nou bij deze! Graag gedaan! :-D

Kerst: Daar zit je dan met kerst in de zon met 35 en 40 graden! Niet vervelend maar wel erg raar! We besluiten het dan ook om zomers te vieren en gaan op beide kerstdagen picknick brunchen met gekookte eitjes, pannenkoeken, koffie, thee en een verse fruit salade. Ons kerstdiner bestaat op eerste kerstdag uit worst met brood, salade en bbqsaus van de bbq en kipwrap met salade en bbq saus van de bbq. Terug in ons huisje had de familie may nog wat over en brachten ons nog wat eend, groenten, brood en saus. Dit smaakte goed en vonden we een erg fijn toetje. :-)
Tweede kerstdag besloten we om ergens te gaan eten, omdat we arme backpackers zijn eten we een hot chicken wrap of een kwart kip met frites en waar kan je beter eten dan op je o zo geliefde truck Betty Bob Bob! We trokken veel bekijks maar hebben heerlijk op ons Betty gezeten! 's avonds is het tijd om naar de club te gaan. Tony is er ook en voorziet ons de hele avond van drank! :-D Thnx Tony! Ook showt hij zijn dance moves aan ons! Thnx Tony! :-S We besluiten om terug te gaan lopen en dit wordt een lange maar maar gezellige wandeling onder een erg mooie sterrenhemel! ;-)
Het was een leerzame, bijzondere kerst! Volgend jaar vieren we hem weer lekker thuis!

Meuk: dit vonden we een mooie benaming voor alles wat niet werkt zoals het zou moeten werken!
~ Grote Afron: Hij is na heel wat rook afstoten van ons heengegaan! R.I.P maatje en bedankt voor al je trouwe en gezellige werkuurtjes met ons!
~ Kleine Afron: De kleine Afron drinkt net zo veel als onze baas! Na 2 uurtjes werken stopt hij en moeten we hem 5 liter drinken geven!
~ De accu van de witte trekker is elke dag leeg, dat begrijpen we op zich wel maar is erg vervelend als je hem nodig hebt!
~ De rode trekker heeft de ene dag last van in accu en de andere dag heeft hij erg veel dorst! Waardoor hij weigert te werken.
~ Het kraantje van de watertank mist er opeens af waardoor wij 2 dagen geen drinkwater kunnen pakken, gelukkig kwam er toen ernaast beter kraantje op.
~ Het warme water van de douche is vaker koud dan warm en ook al is het hier 40 graden is een warme douche op zijn tijd best fijn.
~ Het afvoer putje van de gootsteen in de schuur komt uit in onze douche bak. Laat hier nou net de kreeft, oesters en vis klaargemaakt worden en ons hele huisje naar dit stinken...... gelukkig hebben we douche slippers!
~ De koelkast die we op de warmste stand hebben staan bevriest nog alles!
~ De airco in ons huisje blaast meer insecten naar binnen dan koude lucht.
~ Een hordeur met een groot gat erin houdt ook al de insecten niet buiten.
~ In het matras zit zo‘n diepe kuil en slechte vering dat of je rolt samen in de kuil of de 1 draait zich om en de ander bounced haast het bed uit.
~ De palets voor het snijden van de abrikozen vallen in 4 stukken uiteen als je de hogedrukspuit erop zet.
~ De hoge drukspuit neemt altijd pauze als wij hem nodig hebben en begint net weer met werken als we hulp krijgen van Tony of de andere backpacker.
~ Alle dozen heben veel tape nodig om ze bijelkaar en in de goede vorm te houden.
~ Het plastic waarin we de Nectarines verpakken smelt onder je handen weg!
~ De wifi doet het vaker niet dan wel en ook al doet hij het wel is nog maar de vraag of je liefdesverklaring wel aankomt. Zit je dan voor niks hele dagen te wachten op een reactie terug!

En nat ondergoed: Naast het harde werken wil Tony ook graag dat we een avondje ontspannen en vraagt ons mee op zijn boot. Tony heeft hier al een tijdje grote verhalen over maar als we de boot zien valt hij een beetje tegen. Dat mag de pret niet drukken en we gaan op zoek naar de yabby netten. Ava is ook mee en maakt een spelletje van het opvissen van de netten. Ze vraagt voor ze een net naar boven haalt aan iedereen hoeveel yabby's erin zitten en haalt dan het net op. Naast de yabby's vangen we ook een vis (die te klein is en weer terug de rivier in mag) en garnalen. Deze laatste kan je zo eten en Ava doet het even voor en wij proberen er eentje. Voor alle vega mensen die dit lezen sla de volgende 3 zinnen maar over!
Ava leert ons dat je eerst de kop van de garnaal eraf moet draaien, dan zijn onderstuk en dan trek je zijn jasje uit en kun je hem opeten. Het smaakt heerlijk en erg vers.
Onderweg zien we een aantal pelikanen, zwarte zwanen, een eagle vliegt boven ons hoofd en de kangoeroes springen langs het water met ons mee. Dit blijft toch wel erg bijzonder om mee te maken!
Als we alle netten geleegd hebben zet Tony er vaart achter en gaan we zigzaggend tussen alle half in het water liggende bomen door. En dan opeens.........boem..........tsjak.......plots......blub....... I think we lost something......en inderdaad we verloren de motor. Dat wordt zwemmen Tony..... maar Tony kan niet zwemmen..... Nou zijn wij niet de beroerdste en vinden weTony nog best een aardige kerel(op dat moment) en besluiten Cath en ik de motor op te duiken. Het is even zoeken in gelukkig warm en ondiep water maar we vinden hem! Tony is erg blij en wij erg nat! Als we de motor weer aan boord hebben en wij ook weer in de boot zijn kunnen we richting huis......uhm hoe komen we thuis zonder werkende motor.....juist ja...... roeiend! Gelukkig zijn 2 peddels aan boord...... na ja 1,5 die ene is namelijk voor de helft kapot en kan net als de motor onder het kopje meuk!
Gelukkig komen we een vriend van Tony tegen die ons de rest vande tocht met zijn bootje wel wil voorttrekken. Dan komen we weer bij Betty aan en mogen Linde, Cath, Ava en ik achterop Betty zitten en liggen. Thuis warmen we op met thee en een douche en krijgen we van Tony avondeten van de kfc. Wat een rustig boottochtje zou worden wert gelukkig weer een leuk avontuur!

Nu 28december is het tijd om onze backpack te pakken. We hebben besloten om verder te reizen en vertrekken morgen. Waarheen en hoe weten we nog niet maar het wordt vast weer een mooi en leuk avontuur!!

Xx